انفجار بندر شهید رجایی از نگاه شاعران هرمزگانی

شاعران هرمزگانی در غم از دست دادن هموطنان خود شعرهایی سروده اند که در این گزارش، بخشی از آن ها را جمع آوری کردیم.

- بندرعباس- شاعران هرمزگانی در غم از دست دادن هموطنان خود شعرهایی سروده اند که در این گزارش، بخشی از آن ها را جمع آوری کردیم.

خبرگزاری مهر ، گروه استان ها- یسنا ناکوزاده: دودی سیاه راه گلوی آسمانِ جنوب را بسته است و نمی گذارد این بغض بترکد… آتش سهم خود را از نابودی خنده ها برمی دارد آتش سهم خود را از نابودی خنده ها برمی دارد، همه چیز خاکستر شده و حیف که دیگر داستان سیمرغی در میان نیست، تا از خاکسترش سیمرغی دیگر متولد بشود؛ اسکله می سوزد و دریا هیچ کاری نخواهد کرد، هیچ کاری نمی تواند بکند.

خلیج می گرید.

خلیج می گرید و اشک هایش را درون خودش می ریزد.

چرا کسی اشک های خلیج را نمی بیند؟ آتش زبانه می کشد و صدای فریاد روح هایی که می سوزند را در خودش خفه می کند؛ ایستاده ایم و چون کاری از دستمان برنمی آید سوختن اسکله را، سوختن نیمی از جانمان را شاهد می شویم.

ایران سیاه پوش می شود و جنوب در آتش غرق؛ هر چه که تا به حال بندرعباس را زنده نگه داشته بود، ناگهان در یک لحظه، خاکستر شد … کسی رخت سیاه گونی را بر تن خلیج کرده است.

اصل ماجرا این است که همه ما، درون آتشی سوختی که لایق هیچ کداممان نبود؛ این پایان، پایانی نبود که کسی آن را بخو�