ترامپ و دشواری تحلیل!

یکی از اشکالات رایج در امر تحلیل تکیه صرف بر خبر است؛ بدون شک خبر نقش مهمی دارد، اما بی توجهی به دیگر ارکان تحلیل و شناخت عمیق پیشینی -که آن هم ساز و کار اصولی و علمی خود را دارد- باعث می شود تحلیل گر هر لحظه متناسب با اخبار که بعضا هم حتی از یک منبع ضد و نقیض هستند، تحلیلی ارائه دهد و مکررا مبتلا به تناقض گویی و پیش بینی های اشتباه شود.

مثلا بدون شناختی کلی، اگر امروز ترامپ تهدید نظامی کند، آن را حمل بر قطعیت وقوع جنگ کند و وقتی ترامپ ساعتی بعد یا چند روز بعد از توافق نزدیک سخن بگوید، آن را نویدبخش صلح و آشتی بپندارد.

  در گذشته تجزیه و تحلیل مواضع و سخنان روسای پیشین آمریکا و سیاست های آنها و پیش بینی آن بر اساس پارامتر های شناخته شده آسان تر بود.

قبلا در این خصوص روانشناختی شخصیت رییس جمهور آمریکا نقشی فرعی داشت، اما امروز عنصر شخصیتی ترامپ مهم ترین پارامتر در تحلیل سیاست های رییس جمهور آمریکاست.

علت هم این است که خلق و خوی پیچیده ترامپ مهم ترین عامل جهت دهنده به سیاست و رفتارش است.

  اما شناخت خلق و روان ترامپ نیز بسیار دشوار است؛ چون اساسا تیپ شخصیتی ثابتی ندارد و به تبع آن هم در موضوع واحدی موضع و رفتاری یکسان ندارد.