به قدس می رسد این خون که بر زمین جاریست/ روایتی از بدرقه نصرالله

فاطمه ورمزیار، رهبری هوشمند، فرماندهی شجاع، استراتژیستی دقیق، سیاستمداری کارکشته، استاد عملیات روانی، عالمی برجسـته، - چهره ای کاریزماتیک، او را چه بنامیم که همه ی اینها بود و او همه ی اینها نبود، که فراتر بود از این موصوفات و محصور در حجاب معاصرت؛ گذر لبنان از آشوب ها و اغتشاشات درونی و ماجرای تبدیل پرچم زرد حزب الله به خیمه ای برای همبستگی و وحدت به دست او و همرزمانش بود که اتفاق افتاد.

او در عمل دو چیز را به مردم کشورش و فراتر از مرز های لبنان اثبات کرد که شاید بتوان گفت رمز اصلی محبوبیت او در همین دو چیز بود.

نخست آنکه برای اولین بار و در میدان عمل نشان داد که رژیم صهیونیستی، برخلاف آنچه می گوید و می گویند شکست ناپذیر نیست و می توان آن را به عقب راند و آنچه اشغال کرده بازپس گرفت.

دوم آنکه او در این مسیر تنها اهل سخن گفتن و دعوت دیگران نبود، بلکه خود نیز در راه مقاومت از عزیزترین داشته هایش گذشته و صداقت در راه مقاومت را در بالاترین درجه ی خود نشان داده بود؛ و این وقتی بود که بر چهره ی فرزند بسیار جوانش در تابوت دست کشید؛ هادی همان پسری که در خط مقدم نبرد با دشمن صهیونیستی فدا کرده بود.

فقدان چنین مردی برای جبهه ی مقاومت بسی تلخ و سنگین است و نهایتا پس از آن همه مجاهدت و مبارزه مخلصانه و بی امان در راه خدا به آرزویش رسید و ا�