جنگ روایت ها در سیاست جهانی؛ قدرتی فراتر از سلاح

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، آنچه در گذشته از طریق توپخانه و ناو جنگی اعمال می شد، امروز از مسیر دوربین ها و واژه ها صورت می گیرد.

- به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، آنچه در گذشته از طریق توپخانه و ناو جنگی اعمال می شد، امروز از مسیر دوربین ها و واژه ها صورت می گیرد.

روایت، دیگر صرفاً ابزارِ توضیح نیست؛ بلکه خود، بخشی از واقعیت سیاسی است.

این همان چیزی ست که آنتونیو گرامشی متفکر مارکسیست ایتالیایی، از آن با عنوان هژمونی فرهنگی یاد می کرد: سلطه ای که نه از راه زور، بلکه از طریق القای روایت های مشروع شکل می گیرد.

  نظم لیبرال پس از جنگ سرد، با اتکا به شبکه ای از رسانه ها، نهادها، و مفاهیم به ظاهر بی طرف، کوشید خود را طبیعی ترین حالت ممکن از سیاست معرفی کند.

اما همان طور که کارل اشمیت هشدار داده بود، سیاست هرگز از صحنه حذف نمی شود، بلکه تنها صورت بندی آن تغییر می کند.

حذف روایت های دیگر، به معنای غیاب دشمن نیست، بلکه به معنای سیاسی سازی پنهان شده ای ست که خود را پشت نقاب بی طرفی و جهانی گرایی پنهان کرده است.

  در این میدان، هر روایتی درباره تروریسم ، دموکراسی ، حقوق بشر ، یا نظم حامل بار ارزشی و سیاسی است.

وقتی رسانه های غربی، مقاومت در فلسطین یا لبنان را تروریسم می نامند، درواقع مشغول ترسیم یک نظم هستند، نظمی ک