امروز با صائب: ساقیا صبح است می از شیشه در پیمانه کن

حشر خواب آلودگان از نعره مستانه کن مجلس از دود چراغ کشته ماتمخانه ای استاین مصیبت خانه را از باده عشرتخانه کن از بت پندار زناری است هر مو بر تنمتیشه مردانه ای در کار این بتخانه کن سرمه سایی می کند در مغزها دود خماراین جهان تیره را روشن به یک پیمانه کن چهره گلگون برافروز از شراب آتشینبرگ برگ این چمن را بلبل و پروانه کن ساغری لبریز کن از باده اندیشه سوزهر که دعوای خردمندی کند دیوانه کن می رود فیض صبوح از دست تا دم می زنیپیش این دریای رحمت دست را پیمانه کن در جهان بیخودی هوش و خرد بیگانه استصاف ملک خویش را از لشکر بیگانه کن کلک صائب پرده از کار جهان برداشته است