چه چیزی مانع رسیدن تهران و واشنگتن به یک توافق می شود؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، سیاست ایالات متحده در قبال ایران سال هاست که در مدار تقابل تعریف می شود؛ چرخه ای فرساینده میان تعامل دیپلماتیک و اعمال فشار حداکثری.

- به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، سیاست ایالات متحده در قبال ایران سال هاست که در مدار تقابل تعریف می شود؛ چرخه ای فرساینده میان تعامل دیپلماتیک و اعمال فشار حداکثری.

با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در ماه ژانویه، بسیاری پیش بینی کردند که سیاست فشار حداکثری دوباره روی میز خواهد آمد؛ رویکردی که در دوره نخست ریاست جمهوری او، محور اصلی مقابله با تهران بود؛ ترکیبی از تحریم های فلج کننده، تهدید های نظامی و تلاش برای منزوی سازی دیپلماتیک.

سیاست یک بام و دو هوای ترامپ؛ تحریم روی میز، مذاکره در نامه اما سیگنال های اولیه ترامپ نسبت به ایران، چهره ای چندلایه و متناقض دارد.

از یک سو با امضای یک یادداشت امنیت ملی، رسماً بازگشت به سیاست فشار حداکثری را اعلام کرد و مسأله زیرساخت های هسته ای و نفوذ منطقه ای تهران را به چالش کشید؛ از سوی دیگر، دولت وی از تنش زایی مستقیم نظامی پرهیز کرده و فضایی را برای مانور دیپلماتیک باقی گذاشته است.

تحولات اخیر نشان می دهند که دولت ترامپ ممکن است در پی اتخاذ رویکردی عمل گرایانه تر باشد؛ رویکردی که به جای تسلیم کام�