پته دوزی؛ هنری به قدمت صفویه

پته دوزی یکی از ظریف ترین و اصیل ترین هنرهای رودوزی ایرانی است که ریشه در فرهنگ و سنت استان کرمان دارد.

این هنر که شکوفایی آن به دوران صفویه بازمی گردد، - پته دوزی یکی از ظریف ترین و اصیل ترین هنرهای رودوزی ایرانی است که ریشه در فرهنگ و سنت استان کرمان دارد.

این هنر که شکوفایی آن به دوران صفویه بازمی گردد، با استفاده از نخ های رنگارنگ بر زمینه ای از پارچه عریض دوخته می شود و طرح های آن، جلوه ای کم نظیر از ظرافت و خلاقیت را به نمایش می گذارد.

از جانماز و رومیزی گرفته تا بقچه و پرده های تزیینی، پته دوزی همچنان در میان علاقه مندان به صنایع دستی جایگاه ویژه ای دارد.

به گزارش ایسنا، در فرهنگ معین، پَت را چنین تعریف کرده اند: پشم نرمی که از بن موی بز بروید.

پته دوزی یکی از انواع زیبای رودوزی ایرانی است که تمام یا گاهی قسمت اعظم زمینه آن با نخ های کرکی الوان ابریشمی یا پشمی دوخته می شود.

این هنر مخصوص استان کرمان بوده و قسمت اعظم تولیدات پته در کرمان، سیرجان و رفسنجان دوخته می شود.

تاریخ نویسان شکوفایی هنر پته را از زمان صفویه دانسته اند.

قدیمی ترین پته موجود که دارای تاریخ است، مربوط به سال 1280 قمری است.

این اثر 355 سانتی متر طول و 210 سانتی متر عرض دارد و حاصل کار 16 زن در طول دو سال به طور مداوم است.