خاطراتی از نخستین ماه رمضان یک اسیر جنگی

روز اول ماه رمضان، با صدای سوت عراقی ها در محوطه اردوگاه جمع شدیم.

فرمانده عراقی گفت: «آن هایی که روزه می گیرند یک طرف بایستند و آن هایی که روزه نمی گیرند، - روز اول ماه رمضان، با صدای سوت عراقی ها در محوطه اردوگاه جمع شدیم.

فرمانده عراقی گفت: آن هایی که روزه می گیرند یک طرف بایستند و آن هایی که روزه نمی گیرند، طرف دیگر.

بدین ترتیب، دو صف تشکیل شد.

به گزارش ایسنا، علی علی دوست، از آزادگان دوران هشت سال دفاع مقدس درباره یکی روزهای تلخ اسارت روایت می کند: اولین رمضان اسارت، سال 1360 بود.

سالی که هم برای ملت ایران و هم برای ما اسیران، دشواری های زیادی داشت.

در همان روزهایی که خود را برای روزه داری آماده می کردیم، خبر تلخ فاجعه هفتم تیر به ما رسید.

داغ یاران امام، اندوهی بر اندوه های ما افزود.

چند روز قبل از آغاز ماه مبارک، عراقی ها اعلام کردند که کسانی که قصد روزه گرفتن دارند، باید ثبت نام کنند.

بین بچه ها دو دیدگاه متفاوت وجود داشت؛ عده ای می گفتند که شاید این یک نقشه باشد تا ما را از اردوگاه ببرند، اما گروهی دیگر بر این باور بودند که باید به تکلیف خود عمل کنیم، هرچه پیش آید مهم نیست.

در نهایت، بسیاری از اسرا نام خود را نوشتند.

روز اول ماه رمضان، با صدای سوت عراقی ها در محوطه اردوگاه جمع شدیم.