کودکان «پرانرژی» را با «بیش فعال» اشتباه نگیرید

«بیش فعالی» اختلالی عصبی رشدی است که با علائمی پایدار مانند مشکلات تمرکز، بی توجهی شدید، رفتارهای تکانشی و ناتوانی در کنترل فعالیت های حرکتی مشخص می شود و معمولا در اوایل کودکی یا قبل از 7 سالگی، - بیش فعالی اختلالی عصبی رشدی است که با علائمی پایدار مانند مشکلات تمرکز، بی توجهی شدید، رفتارهای تکانشی و ناتوانی در کنترل فعالیت های حرکتی مشخص می شود و معمولا در اوایل کودکی یا قبل از 7 سالگی، علائم خود را نشان می دهد.

تحقیقات نشان می دهد که این اختلال به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی، خانوادگی، اجتماعی و روانی، ایجاد می شوند.

به گزارش ایسنا، به گفته روانشناسان در 15 تا 20 درصد موارد، علائم و عواقب بیش فعالی تا بزرگسالی همراه فرد خواهد ماند اما میانگین سنی تشخیص بیش فعالی(ADHD) در کودکان به طور متوسط ​​7 سال است.

معمولاً والدین و معلمان با این علایم که کودک، بیش از حد معمول فعالیت و تحرک دارد، دائم حواسش پرت می شود، نمی تواند حتی برای مدت کوتاهی مشغول یک کار ثابت باشد، تکانشی است یعنی بدون فکر و ناگهانی دست به کاری می زند و تمرکز کردن برایش خیلی سخت و دشوار است، متوجه بیش فعالی کودک می شوند.

اختلال کمبود توجه بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی پیچیده است که می تواند بر توانایی افراد برای عملکرد در بسیاری از جنبه های مختلف زندگی �