آیا اخلاق مستلزم دین است و یا دین بدون اخلاق تعینی ندارد؟

بسیاری از الهی دانان و برخی از متفکران و فیلسوفان معتقدند که میان اخلاق و دین، رابطه یا استلزام ذاتی وجود دارد که استنتاج پذیری از شقوق استلزام شمرده می شود.

- بسیاری از الهی دانان و برخی از متفکران و فیلسوفان معتقدند که میان اخلاق و دین، رابطه یا استلزام ذاتی وجود دارد که استنتاج پذیری از شقوق استلزام شمرده می شود.

به گزارش خبرنگار مهر ، قاسم پورحسن، دانشیار فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی در یادداشتی به ارتباط دین و اخلاق پرداخته و نسبت این دو را بررسی کرده است که در ادامه مشروح آن را می خوانید: آیا اخلاق مستلزم دین است و یا دین بدون اخلاق تعینّی ندارد؟ آیا نسبت اخلاق و دین، اندراجی است و اخلاق جزیی از دین محسوب می شود؟ پرسش اساسی این است که آیا دین می تواند مستقل از اخلاق تصور شود یا ضرورتاً این دو قلمرو، وابستگی متقابل نسبت به یکدیگر دارند.

استنتاج پذیری و سازگاری، دو رابطه منطقی محسوب می شوند، بدین معنی که اخلاق و دین با توجه به روابط منطقی که بین گزاره های آن ها وجود دارد، یا قابل استنتاج از یکدیگر هستند یا نیستند و یا با هم سازگارند یا خیر.

با توجه به پیوند نیرومند میان دین و اخلاق، می توان از میان روابط منطقی حاکم بر آن ها، دو نسبت استنتاج و سازگاری را یکی از رویکردهای مهم برشمرد.