سفره؛ از قداست دیروز تا نوستالژی امروز

اسلامی همواره از قداست خاصی برخوردار بوده و این در حالیست که امروز در برخی از خانه ها به یک نوستالژی تبدیل شده است.

- اصفهان – سفره در فرهنگ ایرانی – اسلامی همواره از قداست خاصی برخوردار بوده و این در حالیست که امروز در برخی از خانه ها به یک نوستالژی تبدیل شده است.

خبرگزاری مهر ، گروه استان ها – مرجان سیف الدین: در گذشته نه چندان دور، جمله بفرمایید سر سفره با صدای بلند در خانه ها و مهمانی ها شنیده می شد.

این جمله پیش درآمدی برای نمایش یک سفره با غذاها، چاشنی ها و نوشیدنی های متنوع آراسته شده بود.

در آن زمان، سفره جایگاه مقدسی داشت که با گفتن بسم الله پهن می شد و حرمت آن حفظ می شد.

نان به عنوان نماد برکت و روزی و آب به عنوان نماد روشنی، از مهم ترین عناصر چیدمان سفره ها بودند و چون ساقدوش همیشه سفره را همراهی می کردند.

سفره های ایرانی قدمتی دیرینه دارند و ریشه در تاریخ و تمدن ایران زمین دارند.

از زمان های باستان، ایرانیان به مهمان نوازی معروف بوده اند و این مهمان نوازی اغلب بر سر سفره های آنان جلوه گر می شود.

این سفره ها در مناسبت های مختلف مانند روضه، مولودی، مراسم عقد، مراسم سال نو و شب یلدا با نقش و نگارهای زیبایی چون داستان شکارگاه، عاشقان کهن، اشعار حماسی، گل و بوته، کتیبه ها، اماکن تاریخی و تصویر شاعران تزیین می شدند.