چگونه از آنچه هستیم راضی باشیم؟

این بدان معناست که روابط و شناختی که به آنها می دهید و از آنها می گیرید، تنها مبنای محکمی را برای رویارویی با مهم ترین سؤال - «من چگونه هستم؟» - فراهم می کند.

- اگزیستانسیالیسم (هستی گرایی) مستلزم توجه به فقدان هرگونه هدف غایی در زندگی انسان است.

براساس این مکتب هیچ چیزی نمی تواند به طور کامل تعیین کند که شما چه کسی هستید.

در واقع توانایی شما برای ساختنِ مجدد خود، ارزش گذاری برای چیزی تازه یا شروع یک پروژه جدید، فقط و فقط از آن شماست.

  احساس پوچی بی معنایی که گاهی اوقات زمانی که بالاخره به یک هدف طولانی مدت (مثل کسب یک ترفیع بزرگ) دست یافته اید، با آن مواجه می شوید، می تواند گیج کننده باشد.

این احساس، یادآور این واقعیت است که هیچ عاملی در ذاتِ شما وجود ندارد که از شما بخواهد دستاوردی داشته باشید.

پس فقط به خودتان بستگی دارد که چطور زندگی کنید.

بر اساس این تفکر، شما باید به طور منطقی با این واقعیت روبرو شوید که آزاد هستید و بنابراین مسئول پروژه های خود و معنایی که به آنها می دهید، هستید.

  در مقابل، براساس آموزه های فلسفه رواقی، انسان ها به عنوان موجودات اجتماعی می بایست راه رسیدن به خوشبختی را پیدا کنند.

رواقیون (پیرو مکتب فلسفی یونانی در 301 سال قبل از میلاد) معتقد بودند که ذات شما پایدار است و پروژه زندگی، تحقق این طبیعت و شکوف