از موسیقی «زولبیافروشان» چه می دانید؟

موسیقی اغلب با زندگی نیاکان ما عجین بوده و این هم نشینی در نهایت، آیینی دلکش و جذاب را پدید آورده است.

در روزگاری که رسانه های جمعی و صداهای ضبط شده وجود نداشتند، - موسیقی اغلب با زندگی نیاکان ما عجین بوده و این هم نشینی در نهایت، آیینی دلکش و جذاب را پدید آورده است.

در روزگاری که رسانه های جمعی و صداهای ضبط شده وجود نداشتند، ایرانی ها جلوه ای از این آیین ها را در شهر و روستا به نمایش می گذاشتند و ماه رمضان نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.

به گزارش ایسنا، ماه رمضان در ایران با موسیقی شاد آغاز می شد و در میانه این ماه با منقبت خوانی برای حضرت علی (ع) سپری می شد.

سپس مردم با الوداع خوانی این ماه را بدرقه می کردند.

یکی از آیین های مشهور روزهای ماه رمضان آواز زولبیافروشان گیلان است که دقایقی بعد از افطار اجرا می شد.

هوشنگ جاوید در کتاب موسیقی رمضان در ایران درباره این آیین موسیقایی نوشته است: نیم ساعت بعد از افطار، بچه های میان سال زولبیا، بامیه، رشته خشکار و رشته ختایی را در سینی می چینند و برای فروش در کوچه ها به راه می افتند و برای عرضه ی آن ها، شعرهایی می خوانند: گرمه زولبیا، بارک الله زولبیا.

گرم است زولبیا کَتَلِه دَکون ، دَرِه سربیا.