آنتونیو گرامشی؛ فیلسوف هژمونیِ سرمایه داری

    گرامشی از سرمایه داری دموکراتیک ناراضی بود اما برخلاف مارکس و انگلس و لنین و اکثر مارکسیست ها، خصلت دموکراتیک نظام های سرمایه داریِ لیبرال جهان غرب را نفی نمی کرد -     گرامشی از سرمایه داری دموکراتیک ناراضی بود اما برخلاف مارکس و انگلس و لنین و اکثر مارکسیست ها، خصلت دموکراتیک نظام های سرمایه داریِ لیبرال جهان غرب را نفی نمی کرد           عصر ایران - آنتونیو گرامشی، یکی از برجسته ترین نظریه پردازان مارکسیسم در قرن بیستم بود، اندیشمند و سیاستمداری ایتالیایی و از بنیانگذاران حزب کمونیست ایتالیا بود.

گرامشی در 22 ژانویه 1891 در ساردینیا، جزیره ای در غرب ایتالیا، به دنیا آمد.

      دلایل اصلی اهمیت گرامشی، اولا نظرات وی درباره سرمایه داری و دولت بود که جزم اندیشی مارکسیسمِ لنینیستی را به چالش کشید، ثانیا توجه وی به نقش نسبتا مستقل فرهنگ در تحولات اجتماعی و سیاسی بود.

در واقع گرامشی این نظر کلاسیک مارکسیستی را که فرهنگ روبنا است و نقشی تبعی نسبت به زیربنایی به نام اقتصاد (یا روابط تولید) دارد، زیر سؤال برد.

این تشکیک در زمانه ای انجام شد که مارکسیسم لنینیسم اتوریته ویژه ای در بین مارکسیست ها داشت و لنینیست ها بر رأی کلاسیک مارکس درباره روبنا بودن ،رهنگ تاکید ویژه ای داشتند.