نگاهی به نمایش «جزیره لؤلؤ»؛ وقتی کمدی به موقعیت وفادار می ماند

نمایش «جزیره لؤلؤ» با خلق موقعیت های دقیق و بهره گیری صحیح از ژانر کمدی، مخاطب را با اثری خلاق و در عین حال ساختارمند مواجه می کند.

- نگاهی به نمایش جزیره لؤلؤ ؛ وقتی کمدی به موقعیت وفادار می ماند نمایش جزیره لؤلؤ با خلق موقعیت های دقیق و بهره گیری صحیح از ژانر کمدی، مخاطب را با اثری خلاق و در عین حال ساختارمند مواجه می کند.

به گزارش خبرنگار مهر ، نمایش جزیره لؤلؤ به نویسندگی آرش نعیمیان و خسرو پسیانی و کارگردانی ستاره پسیانی پس از اتمام یک دوره اجرای عمومی، با دور جدید اجراها به تماشاخانه ایران شهر بازگشته است.

به همین بهانه در این گزارش به بررسی ویژگی ها و ابعاد مختلف این نمایش پرداخته می شود.

جزیره لؤلؤ در تحلیل در تحلیل این اثر، می توان از چندین مکتب نقد مختلف استفاده کرد، که یکی از اصیل ترین آنها بوطیقای ارسطو است.

این اثر به سادگی قابل تحلیل است و منتقد را از بررسی نظریات مختلف بی نیاز می سازد.

ژانر و متد هجو در جزیره لؤلؤ ژانر این نمایش کمدی است و متد هجو در آن به کار رفته است.

این موضوع از منظر هنری برگسون قابل اثبات است؛ چراکه تکرار و تداخل متقابل رشته ها در نمایش به وضوح دیده می شود که از ویژگی های کمیک از دیدگاه برگسون است.