قمر در عقرب؛ تلفیق نجوم با باورهای کهن

اصطلاح قمر در عقرب به باورهای باستانی مرتبط است که حرکت ماه در صورت فلکی عقرب را نمادی شوم می دانستند و این ترس در ادیان و فرهنگ ها بازتاب یافته است.

- ایسنا/اصفهان کارشناس نجوم گفت: اصطلاح قمر در عقرب به باورهای باستانی مرتبط است که حرکت ماه در صورت فلکی عقرب را نمادی شوم می دانستند و این ترس در ادیان و فرهنگ ها بازتاب یافته است.

علیرضا بیات در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: اصطلاح قمر در عقرب ریشه در علم نجوم و باورهای سنتی و مذهبی بسیاری از ملل دارد.

این مفهوم به ارتباط ماه با یکی از 12 صورت فلکی منطقه البروج بازمی گردد.

منطقه البروج مجموعه ای از 12 صورت فلکی است که خورشید طی حرکت ظاهری سالانه اش از دید ناظر زمینی از میان آن ها عبور می کند.

وی افزود: یکی از این صورت های فلکی، عقرب(Scorpius) نام دارد.

دلیل این نامگذاری شکل ظاهری آن از دید ناظر زمینی است، به گونه ای که مجموعه ای از ستارگان، شکلی شبیه عقرب را در آسمان ترسیم می کنند.

این ستارگان در واقع فاصله های بسیار زیادی از یکدیگر دارند(در حد چند سال نوری یا بیشتر) و هیچ ارتباط فیزیکی میانشان نیست، اما از دید ما که در زمین هستیم، این شکل عقرب گونه به نظر می رسد.

این کارشناس نجوم ادامه داد: در زمان های باستان، به دلیل نبود برق و روشنایی مصنوعی، مردم به نور خورشید و ماه وابستگی زیادی داشت�