تنهایی؛ یعنی تختی، یعنی مولانا/ لطفی که استبداد به اسطوره کرد

امروز سالگرد فوت مرحوم غلامرضا تختی و فرصتی برای مروری دیگرگونه به یاد جهان پهلوان است.

-  روزی که خبر فوت غلامرضا تختی در شهر و روستا پیچید، هفت تن در مناطق متعدد ایران خودکشی کردند! به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، در میان این هفت خودکشی، تراژیک ترین این مرگ ها، خودکشی قصابی در کرمانشاه بود که خود را قناره انداخته و پیش از آن، روی شیشه مغازه اش نوشته بود: جهان، بی جهان پهلوان ماندنی نیست.

چه تختی خودکشی کرده باشد، چه به قتل رسیده باشد و چه به مرگی عادی از دنیا رفته باشد، رژیم یک خدمت بزرگ به او کرد؛ اجازه نداد تا روزنامه ها و رسانه ها درباره مرگ تختی بنویسند.

این خدمت بزرگی بود تا همه درباره مرگ تختی حرف بزنند و هر کس روایتی متناسب با شناختی که از تختی داشت و تصوری که در ذهنش بود، مرگ او را همان گونه باور کند.

یعنی استبداد، اسطوره گی مضاعف به تختی بخشیده بود، بی آن که بداند و بخواهد.

  روایت ها مثل افسانه ها از همین جا بود که یکی روایت کرد که غلامرضا تختی در 17 دی 1346 در هتل آتلانتیک تهران به خاطر اختلافات خانوادگی با همسرش خودکشی کرد.

مرحوم جمشید مشایخی از جمله این افراد بود.

وی گفته بود: در ابتدا جهان پهلوان تختی با زنی ازدواج کرد که از طبقه خودش نبود و همیشه او را در مجالس مختلف مسخره می کرد! لذا تختی اگر با او زندگی می کرد، تخت�