مادری برای «فرزندان موقت»

صبح که برای به آغوش کشیدن فرزندانش، درب یکی از اتاق ها را باز می کند، جای خالی یکی از آن ها پشت چشمان پر شده از اشک او، جاخوش می کند؛ اشکی آمیخته از درد دلبستگی و شوقِ رفتن فرزندش به آغوش یک خانواده؛ - صبح که برای به آغوش کشیدن فرزندانش، درب یکی از اتاق ها را باز می کند، جای خالی یکی از آن ها پشت چشمان پر شده از اشک او، جاخوش می کند؛ اشکی آمیخته از درد دلبستگی و شوقِ رفتن فرزندش به آغوش یک خانواده؛ این قصه تکراری مادرانی است که می دانند شاید روزی، حتی بدون خداحافظی و برای همیشه از کودکانی که همچون فرزندشان دوستش دارند، جدا شوند با این حال اما باز هم به آنها دل می بندند؛ دلبستگی در قامت مادری و در لباس مادریاری .

به گزارش ایسنا، برخی از آن ها پدر و مادرشان را از دست داده اند و برخی دیگر هم بدسرپرست اند؛ برخی دارای هویت اند و برخی دیگر حتی همین هویت مشخص را هم ندارند؛ حالا شیرخوارگاه برای همه آنان تبدیل به مامنی امن برای زندگی شده است؛ اینجا باوجود زنانی در قامت مادری و در لباس مادریاری معنا گرفته است؛ چه شب هایی که به آسودگی پلک بر هم نگذاشته و با دل و جان برای فرزندانِ موقتی که به دنیایشان نیاوردند، مادری می کنند.

20 سال زندگی در آمنه شاید بعد از رفتن به آغوش یک خانواده جدید یا وقتی به مرکز دیگری برای نگهداری منتقل می شوند، هیچ�