5 نکته درباره سرنگونی اسد: با حکومت جدید چه کنیم؟

نادیده گرفتن مردم، دیدگاه های اکثریت و مطالبات عمومی، بزرگ ترین و خسارت بار ترین و مهلک ترین خطایی است که می تواند از یک سیاستمدار و یک حکومت سر بزند و اسد، - چنین کرد و کشورش را به خاک سیاه نشاند و خودش را بدنام و فراری.

عصر ایران ؛ جعفر محمدی - حوادث سوریه در 10 روز اخیر، روی دور تند پخش شد و رسید به بامداد 18 آذر که خبر آمد: بشار اسد سرنگون شد.

بدین ترتیب دوران 53 ساله حکومت اسدها در سوریه به پایان رسید.

در این باره 5 نکته نخستین، قابل تأمل است:1 - بشار اسد رییس جمهور خوبی بود که به روس ها خوب سرویس می داد، با ایران بسیار هماهنگ بود، از مقاومت حمایت می کرد و این اواخر، دل بسته بود به این که بچرخد سمت کشورهای عربی ثروتمندی مانند امارات و عربستان.

او حتی برای آمریکا و اسراییل و داعش و تحریرالشام نیز رییس جمهور خوبی بود چون سیاست هایش به آنان مجال عرض اندام می داد.

اسد، فقط برای مردم خودش، رییس جمهور خوبی نبود و بدون این که تغییرات جهان را بفهمند، مانند پدرش، با مشت آهنین حکومت می کرد.

در سال 1982 ، حافظ اسد (پدر بشار اسد)، ارتش را به سمت شهر حماه گسیل داشت تا مخالفان را سرکوب کند.

ارتش به فرماندهی رفعت اسد - برادر حافظ اسد - این شهر را رسماً به خاک و خون کشید.