راز دوام دوهزاساله «بتن رومی» چیست؟

رومیان باستان استادان ساخت و ساز و مهندسی بودند و بسیاری از آثار آنان هنوز تا حد چشمگیری پابرجا مانده اند.

آن شگفتی ها همچنان بر یک ماده ساختمانی منحصر به فرد متکی هستند: - رومیان باستان استادان ساخت و ساز و مهندسی بودند و بسیاری از آثار آنان هنوز تا حد چشمگیری پابرجا مانده اند.

آن شگفتی ها همچنان بر یک ماده ساختمانی منحصر به فرد متکی هستند: بتن پوزولانی؛ بتن فوق العاده بادوامی که موجب استحکام باورنکردنی سازه های رومی شده است.

رومیان باستان استادان ساخت و ساز و مهندسی بودند و آن شگفتی های همچنان کاربردی بر یک ماده ساختمانی منحصر به فرد متکی بودند: بتن پوزولانی؛ بتن فوق العاده بادوامی که موجب استحکام باورنکردنی سازه های رومی شده است.

  به گزارش فرادید، حتی امروزه، یکی از آن سازه های یعنی پانتئون، هنوز دست نخورده و نزدیک به 2000 سال قدمت دارد.

این سازه رکورد بزرگترین گنبد بتن غیرمسلح جهان را دارد.

  خارج از پانتئون در رم ویژگی های این بتن به طور کلی به مواد تشکیل دهنده آن نسبت داده می شود: پوزولانا (ترکیبی از خاکستر آتشفشانی) که نامش برگرفته از شهر ایتالیایی Pozzuoli است، جایی که ذخایر قابل توجهی از آن یافت می شود و آهک.

وقتی این دو ماده با آب مخلوط شوند، برای تولید بتن قوی واکنش نشان می دهند.