نظر محمدرضا پهلوی درباره جزایر سه گانه

امپراتوری ها یا آنچه اکنون امپریالیسم خوانده می شود از گذشته تاکنون بر تسلط بر آبراه های جهان هژمونی خود را تثبیت کرده اند و در همین راستا با حماقت صفوی ها، برای مقابله به پرتغالی ها و اسپانیایی ها، پای انگلیس به خلیج فارس باز شد و آنها نیز برای تثبیت اشغال گری شان بخش هایی از ایران از جمله افغانستان امروز را از ایران تجزیه کردند تا ایران تهدید برای حیات خلوت شان یعنی هند نباشد و از سوی دیگر بر جزایر و بنادر جنوب ایران سلطه یافتند.

این سلطه طولانی بر جزایره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی ادامه داشت و پس از تضعیف امپراتوری بریتانیا، آنها حاضر شدند در عوض پذیرش استقلال بحرین توسط ایران به اشغال جزایر سه گانه پایان دهند و مدتی پس از استقرار نیروهای نظامی ایران در جزایر ایرانی، کشوری به نام امارات متحده عربی به حمایت بریتانیا اعلام موجودیت کرد.

امارات از دوره پهلوی مدعی این جزایر شد که به واسطه حمایت غرب از شاه در چارچوب دکترین دو ستونی نیکسون، این موضوع حتی اجازه طرح در شورای امنیت سازمان ملل را نیز پیدا نکرد و ادعا امارات که در ان دوره کشور ضعیفی نیز بود به کل در سازمان ملل رد شد.

محمدرضا شاه در آن زمان در مصاحبه ای درباره اهمیت این جزایر توضیح داد که با زیرنویس فارسی می بینید و می شنوید.