عصر طلایی سینمای کودک و نوجوان قربانی تکنولوژی یا نداشتن برنامه فرهنگی؟

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - هانیه علینژاد، کودک و نوجوان در جامعه ایرانی هیچ گاه آن چنان که باید به عنوان یک بخش مهم جامعه به رسمیت شناخته نشده و جدی گرفته نشدند.

- مهرماه، بهار سینمای کودک و نوجوان است.

آغاز پاییز، زنگ جشنواره فیلم کودک و نوجوان را همواره به صدا درآورده است و این سینما شاهد یک رویداد پرشور خواهد بود.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - هانیه علینژاد، کودک و نوجوان در جامعه ایرانی هیچ گاه آن چنان که باید به عنوان یک بخش مهم جامعه به رسمیت شناخته نشده و جدی گرفته نشدند.

همواره این گمان اشتباه وجود داشته که دغدغه های جدی برای آدم بزرگ ها است.

حال آن که دغدغه ها را باید از دریچه یک کودک و یا نوجوان دید تا ببینیم چه اندازه برای او جدی و بزرگ است.

این قشر از جامعه هم در همین هوا نفس می کشند و متاثر از همه دغدغه ها و مسائل اجتماعی و فرهنگی هستند که چه در درون خانواده و چه در بیرون از آن وجود دارد؛ لذا برنامه ریزی فرهنگی و تولید محتوا برای آنان باید از جدی ترین مسائل برای مدیران فرهنگی باشد.

سینما نیز بی شک ابزار مهمی برای تبیین و بازنمایی مسائل کودکان و نوجوانان است.

سینما هم می تواند درباره کودک و هم برای کودک حرف داشته باشد.