«ضیافت کشتارگاه»، جدالی میان عشق و عقل

تماشای نمایش «ضیافت کشتارگاه» آدمی را به برهه ای غریب از تاریخ وارد می کند که روایتگر جدال آدم های این شهر با خودشان است.

روایت عاشقان دیروز و بله قربانگوهای امروز؛ - ایسنا/اصفهان تماشای نمایش ضیافت کشتارگاه آدمی را به برهه ای غریب از تاریخ وارد می کند که روایتگر جدال آدم های این شهر با خودشان است.

روایت عاشقان دیروز و بله قربانگوهای امروز؛ آدم هایی که در میانه خط بطلان و درست نزدیک به ظلم، در رهایی از دلبستگی اند.

سیاست گاهی باتلاق ناجوانمردانه ای می شود که انسان را به درون خود می کشد تا جایی که ذره ذره وجودش را غرق کرده و تنها قلبی می ماند برای تپیدن؛ اما بدون احساس، بدون انسانیت! گویی ساعت کوک شده ای با یک باتری ابدی در سینه او برای اجرای اوامور جامانده است! تاریخ همیشه سرشار از تقابل حق و ظلم بوده و انسان نیز حبس در تناقض وجودی که رگ و پی آن عشق و نفرت است.

ضیافت کشتارگاه نمایشی آمیخته از تناقض های مثال زدنی است که در جامعه آشکار است؛ تناقض میان لباسی با قپه های طلایی رنگ که ترفیع شان بسته به فراموشی است و عشق.

عشق به حسین(ع) و حق خواهی اش که 1400 سال است پابرجاست و آنجا زندگی به کام آدمیزاد زهر می شود که عشق را ممنوع می کنند؛ آن هم عشق به عاشق بی پروا و آزاده ای چون حسین(ع)! عشق به حسین(ع) به مرداب لبریز از عسلی می ماند که فرورف�