خاطراتی که در خانه های قدیمی دفن شد

هرزگاهی به یاد خاطرات خوش قدیم سری از محله و خانه قدیمی مان می زدم و برای دقایقی به نظاره آن می نشستم، اما این بار که رفتم جز تلی از خاک که روی هم تلنبار کرده بودند چیزی دیگر از آن به چشم نمی آمد.

- دیگر نه از آن کوچه قدیمی خبری بود و نه بوی کاه گل، نه از آن حیاط بزرگ و نه صمیمت و صفای قدیم.

چه صفایی داشت؛ خانه های قدیمی، هر از چند گاهی که برای مرور خاطرات دوران کودکی راهی محله قدیمی مان می شوم، می بینم یکی از این خانه ها تخریب شده و جای خود را به ساختمان های چند طبقه آهنی داده.

حالا این محله و بناهای آن برای نسل من و پیش از من سرشار از حسرت است.

در کمتر خانه ای بوی عطر نان از دریچه های چوبی خانه ها در فضا نپیچیده بود، عطر کاه گلی که در فضای محله می پیچید هر رهگذری را سرمست می کرد، این ها خاطراتی هستند که متأسفانه برای نسل امروزی هیچ ارزشی ندارد.

متأسفانه بسیاری، امروزه برای خانه هایی که از معماری با ارزشی برخوردارند هیچ ارزشی قائل نیستند و این موجب شده این اماکن که از معماری بسیار اصیل ایرانی برخوردارند به پایین ترین قیمت و در زمره بی ارزش ترین اماکن برای تخریب و بازسازی به فروش برسند.

بسیاری از خانه های سنتی به سبک خانه های یزد به رغم اینکه در بسیاری از کشورها حفظ معماری سنتی و بافت قدیمی آن شهر برای جذب گردشگر در اولویت مسئولان �