سیم های تلفن پادگان را قطع کردم و با آنها برای خود ساز ساختم!

در کوچه پس کوچه های محله نواب یک کارگاه ساز سازی وجود دارد که دیوارهایش را گل ها پوشانده و در آن به روی همگان باز است.

این کارگاه ساز سازی متعلق به فردی است که اگر روزی سازی داشتید که به هر نوعی خراب بود، - سیم های تلفن پادگان را قطع کردم و با آنها برای خود ساز ساختم! در کوچه پس کوچه های محله نواب یک کارگاه ساز سازی وجود دارد که دیوارهایش را گل ها پوشانده و در آن به روی همگان باز است.

این کارگاه ساز سازی متعلق به فردی است که اگر روزی سازی داشتید که به هر نوعی خراب بود، با روی خوش و بدون پذیرفتن هزینه ، ضمن اینکه استکانی چای میهمانتان می کند، ساز شما را تعمیر می کند! چند سال پیش در یک شب زمستانی به دنبال فردی برای دو ساز سه تار و تار بودیم که در نهایت به آدرس یک کارگاه سازسازی در محله نواب تهران رسیدیم.

به آدرس ذکر شده در اینترنت مراجعه کردیم و به خانه ای رسیدیم که دیوارهایش را گل ها پوشانده بودند.

بلافاصله پس از به صدا در آمدن زنگ در خانه، پیرمردی خوش رو در را به رویمان گشود.

کارگاه او در زیرزمین منزلش قرار داشت.

روی زمین کارگاه چند ساز قرار داشتند و در گوشه ای هم چای روی بخاری در حال دم کشیدن بودن.

مشکل ساز را با صاحب کارگاه در میان گذاشتیم که در پاسخ گفت تا شما یک استکان چای بنوشید، من کار ساز را تمام می کنم.