احسان کنید؛ البته به اندازه معرفت هرکس!

امام حسین (ع) برای احسان کردن ابتدا سوالاتی پرسید؛ مرد که می دانست امام از دانش او بی نیاز است علت را جویا شد.

امام پاسخ داد: از جدم پیامبر خدا شنیدم که «به اندازه معرفت (هر کس) احسان کنید!» - امام حسین (ع) برای احسان کردن ابتدا سوالاتی پرسید؛ مرد که می دانست امام از دانش او بی نیاز است علت را جویا شد.

امام پاسخ داد: از جدم پیامبر خدا شنیدم که به اندازه معرفت (هر کس) احسان کنید! به این موضوع پرداخته و در آن روایتی از بخشش امام حسین (ع) را می خوانیم.

برو که پانصد دینار را برایت کامل کردم! کتاب مقتل الحسین علیه السلام خوارزمی روایت کرده است که اعرابی ای بادیه نشینی آهنگ [دیدار با] امام حسین (ع) کرد.

آمد؛ سلام داد.

امام (ع) پاسخ سلام او را داد و فرمود: ای اعرابی برای چه آهنگ ما کرده ای؟ گفت: برای پرداخت خون بهایی به صاحبان آن.

امام فرمود: آیا پیش از من به سراغ کس دیگری رفته ای؟ .

گفت: عتبه بن ابو سفیان که پنجاه دینار به من داد.

آن را نپذیرفتم و گفتم به سوی کسی می روم که از تو بهتر و کریم تر است.

عتبه به من گفت بی مادر، چه کسی از من بهتر و کریم تر است؟ گفتم: حسین بن علی یا عبدالله بن جعفر.

اول نزد تو آمدم تا ستون کمرم را برافرازی و مرا به خانواده ام باز گردانی.