«در آغوش درخت» گزینه ای شایسته برای معرفی به اسکار است؟

«در آغوش درخت» پتانسیل آن را دارد که به عنوان سینمایی که با بهره گیری از حال وهوای بومی در فضایی غیرآپارتمانی و با نمایش کرامت های انسانی ساخته شده، - در آغوش درخت پتانسیل آن را دارد که به عنوان سینمایی که با بهره گیری از حال وهوای بومی در فضایی غیرآپارتمانی و با نمایش کرامت های انسانی ساخته شده، برای معرفی به اسکار مورد توجه قرار گیرد.

به گزارش خبرنگار مهر ، سینما جای گفتن تلخی و سیاهی محض نیست بلکه جای گفتن حرف هایی است که دوست داریم جهان به آن تبدیل شود.

این شاید جدی ترین جمله ای باشد که در چند وقت اخیر در فضای سینمای ایران شنیده ایم؛ صحبتی که بابک خواجه پاشا کارگردان در آغوش درخت در جمع مردم ارومیه مطرح کرد.

شاید در آغوش درخت درست ترین اسمی بود که می شد برای یک اثر سینمایی برگزید؛ معنای آغوش که واضح است اما ترکیب آن با درخت که نماد زندگی و مظهر هستی است، ترکیبی متفاوت و معنی دار را پدید آورده است.

این روزها که سینمای ایران پُر شده از سیاه نمایی و فیلم های بی اصالت، شاهد اثری روی پرده سینماهای سراسر کشور هستیم که اساسا درباره امید است، امید به زندگی و بهبود روابط.

اما این امید از کجا نشات می گیرد؟ از دغدغه فیلمساز به خلق اثری اخلاق مدارانه یا توجه به مضامینی همچون عشق و خانواده ؟ این اثر به نوعی بازنمایی تجربه زیسته در مد