خطوطی به بهانه ی روز انتقال خون

شاید امروز و این لحظه خون ما در رگ کسانی ست و جان کسانی در پی و شریان ما پس بر خون و نسبت عاری از فضیلت پای نفشریم که بیشتر میوه های خوش گوار جهان حاصل تلاقی و تعامل اند.

- عصر ایران ؛ احسان اقبال سعید - نهمین روز مرداد داغ را روز انتقال خون نام نهاده اند و انسان حیران می ماند که مگر خونی را که روزی مامن فخر و ریشه و نیز صلت و وصلت بود  می توان اهدا کرد؟ و آدمی که آموخته رند و ریاکار، روغن بر زمین ریخته را نذر شفای دل بیمار خویش کند و زآب شیر هم کره متناسب  به چنگ آورد و یا در آن طمع کند مگر این گونه حاتم وار از خون که جان است بذل و نثار کند؟ انگار رسید روزی که پیشتر کلمه ساز برایش نگاشته بود من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود .

  خون اما پیشتر با مرگ و دادخواهی و نوعی نماد مردن و نیز هم تباری و سرخی نسب از لاله و بادخزان برده در خاطر نشسته بود.

چنان که در خاطر و خاطره داریم در میانه ی آوردگاه های سیاست و جانبازی،شعارهای در خاطر مانده رنگ و رمقی از خون داشتند.

در روزگار ملی شدن صنعت نفت می سرودند و بر جرزهای گلین درالخلافه و نزدیک عمارت شماره 9 خیابان کاخ(خانه دکتر محمد مصدق) هم می نگاشتند از جان خود گذشتیم، با خون خود نوشتیم/ یا مرگ،یا مصدق انگار پیمان به خون نوشته را پاک شدن نیست و آدمی به جان و جوهر سرخ برادری می نگارد که بر ع