دوقلوهایی که هرگز یکدیگر را در آغوش نگرفتند

سرنوشت معجزه ای نصیب لاله و لادن و همه ایرانیانی که دعاگوی شان بودند نکرد؛ آنها سی سال کنار هم زندگی کردند و با هم از دنیا رفتند؛ بدون اینکه یک بار همدیگر را در آغوش گرفته باشند.

- خبرگزاری مهر ؛ گروه مجله: کافی است متولد دهه هفتاد یا سال های قبل از آن باشید تا با شنیدن دو اسم لاله و لادن به یاد دوقلوهای به چسبیده ایرانی بیفتید.

خواهران بیژنی که دهم دی ماه سال 52 در شهرستان فیروزآباد استان فارس به دنیا آمدند؛ اما شرایط خاص جسمی آنها و چسبیدگی از ناحیه سر زندگی را برای آنها و خانواده روستایی و پدر کشاورزشان پیچیده و سخت کرده بود.

خانواده روستایی که توان مدارا با این شرایط را در خود نمی دیدند؛ دختران را بعد از تولد به بهزیستی سپردند؛ غافل از آنکه سرنوشت قرار است آنها را به دست مردی بسپارد که مثل یک پدر برایشان دلسوز خواهد بود.

سال 54 وقتی خواهران به هم چسبیده در بیمارستان شهدای تجریش تهران بودند، پزشکی به نام علیرضا صفاریان در مسیر سرنوشت آنها قرار گرفت.

صفاییان پزشک 33 ساله پرمشغله ای بود و ارتباطات و امکانات خوبی در اختیار داشت، پس تصمیم گرفت سرپرستی آنها را قبول کند.

صفاییان امید داشت لاله و لادن را به کمک پزشکان درمان کند تا شاید روزی یک زندگی عادی به آنها ببخشد.