آدابی بر آغاز ماه محرم

برای بسیاری از مردم رؤیت هلال ماه محرم همانقدر مهم است که ماه رمضان، آنها هرسال مشتاقانه به استقبال این ماه می روند، آداب ورودش را به جا می آورند و شهر را سیاه پوش می کنند.

- شاید این اشتیاق ریشه در شنیده هایی دارد که از کودکی بر عمق جان ما نشسته که امام صادق(ع) با دیدار هلال محرم گرفته و غمگین می شدند و هرچه به روز عاشورا نزدیک تر می شدند این حالت غُبر و غم زیادتر می شد و شاید هم به دلیل خاطراتی که از کودکی برایمان از محرم به یادگار مانده است .

محرم، نفحه ای از نفحات الهی است که شیعه و چه بسا بشریت، هرسال خود را در معرض آن قرار می دهد و وجود مرده خود را حیات دوباره ای می بخشد که انّ لربّکُم فی ایامِ دَهرِکم نَفَحاتٌ اَلا فَتَعرَّضُوا لَها اما حضور در این وادی مقدس مثل هر زمان و مکان مقدس دیگری، آداب ظاهری و باطنی دارد که ائمه اطهار، علما و بزرگان به آن اشاره داشته اند.

در روایت است که روز اول ماه محرم، ریان بن شبیب خدمت امام رضا(ع) رسید حضرت به او فرمود: ای پسر شبیب! مردم عرب در زمان جاهلیت جنگ را در ایام محرم الحرام، حرام می دانستند ولی این امت احترام این ماه را از بین بردند و حرمت پیامبر را رعایت نکردند، در این ماه خون ما را حلال دانستند و ما را هتک حرمت کردند، فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند و سراپرده ما را آتش زدند و اموال ما ر�