حکایت نذری «نون و ماستِ»

همواره غذاها و سفره های نذری در بین مردم جایگاه ویژه ای داشته و این فرهنگ در تمامی جوامع سنتی کم و بیش جلوه گر است.

اما در ایران و در برخی از شهرها، - ایسنا/مازندران همواره غذاها و سفره های نذری در بین مردم جایگاه ویژه ای داشته و این فرهنگ در تمامی جوامع سنتی کم و بیش جلوه گر است.

اما در ایران و در برخی از شهرها، نذری بسیار رایج طی سه، چهار دهه ی اخیر و حتی قبل تر از آن وجود داشته و تا حدودی تا زمان حال وجود دارد.

این نذر را اغلب به نام نون و ماست می نامند و ساکنان اصیل شهرها به آن اعتقاد دارند.

محمد تمجیدی موسیقی دان شناخته شده کشور که اعتقادی خاصی به این نذر دارد، از اجرای هرساله این نذر سنتی گفت و بیان کرد: معمولاً زنان برای بر آمدن حاجت خود به آنجا می روند و نیّت می کنند و با خود می گویند: یا ابوالفضل عباس، یا باب الحوائج، یک نون سی سیر ماست نذر حضرت عباس می کنم، اگر مراد مرا بدهی و حاجتم را برآوری، نان و ماستی را که نذر کرده ام می خرم و می آورم در کنار قبر تو بین فقرا تقسیم می کنم.

تمجیدی افزود: پس از گفتن این عبارت یک عدد سنجاق قفلی از گوشه چارقد خود باز کرده و می زنند و به خانه خود برمی گردند.

وی بیان کرد: همینکه حاجتشان برآورده شد نان و ماست نذری را می خرند و طبق نذر و نیّتی که کرده اند آنرا آنجا بین فقرا و مردم تقسیم می کنند.