ماه عزا در کوچه های طهران و گذری از کوچه آبشور

هم ماشین ها و هم موتورها معمولاً تند می گذرند، اما پیاده رفتن همیشه چیزهایی نشانت می دهد که در حرکت تند نمی بینی؛ یا لااقل یه ذره اش را می بینی و تا بیایی بفهمی چی شد رد شدی.

- ، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: کوچه آبشور (آبشار) گذر تقریباً صافی است در مرکز شهر تهران؛ کمی پایین تر از سه راه امین حضور در خیابان ری که دو سه خیابان اصلی را به هم وصل می کند؛ هفده شهریور و ری و ایران را.

هم ماشین ها و هم موتورها معمولاً تند از آن می گذرند، اما پیاده رفتن همیشه چیزهایی نشانت می دهد که در حرکت تند نمی بینی؛ یا حداقل کمی از آن را می بینی و تا بیایی بفهمی چه شد، عبور کرده ای! خیابان را دارند پهن می کنند، جا به جا خانه ها و مغازه های نوساز عقب نشینی کردند و بین خانه یا مغازه ساخته شده یک فضای خالی باقی مانده.

بار اول در یکی از این عقب نشینی ها دیدمش.

اما نشد بایستم.

برای مادر گفتم، گفت یک بار از آن خرید کن ببینیم چی دارد! باز هم دیدم و هی نشد و نشد تا دست آخر یک روز پاییزی با خود مادر رفتیم و تا خلوت بود بساط پیرمرد را نشانش دادم، پیاده نشد.

همان طور نگاه کرد و گفت: اون بزرگه را بگیر که نوشته یا فاطمه الزهرا.

پیاده شدم و چرخیدم و یک به یک نگاه کردم.