بازنشستگی؛ سفری نو در زندگی

«بازنشستگی بدون اغراق برای من تولدی دوباره بود.

با بازنشستگی زندگی جدیدی را شروع کرده ام که پیوستگی عمیقی با علایقم دارد؛ علایقی مانند سفر داوطلبانه که در دوران کاری نتوانستم به آن ها برسم.

- ایسنا/اصفهان بازنشستگی بدون اغراق برای من تولدی دوباره بود.

با بازنشستگی زندگی جدیدی را شروع کرده ام که پیوستگی عمیقی با علایقم دارد؛ علایقی مانند سفر داوطلبانه که در دوران کاری نتوانستم به آن ها برسم.

این بخشی از صحبت های یکی از شهروندان اصفهانی با نام نسترن است که در دوران بازنشستگی خود به سر می برد.

وی نگاهی امیدبخشنده به دوران بازنشستگی دارد.

او از همه قصه های دلهره آوری که برخی درباره دوران بازنشستگی می گویند، عبور کرده تا به قصه ای تازه، قصه ای که سفری نو در زندگی اش است، دست پیدا کند.

با نسترن در سفری کوتاه و در جمعی که موهایش سفیدتر از بقیه و تنها مادربزرگ گروه بود، آشنا شدم.

این آشنایی من و نسترن در آستانه روز خانواده و تکریم بازنشستگان که درباره زندگی شخصی اش بیشتر و صمیمانه تر گفت وگو کردیم روی جدیدی گرفت.

این بانو سال ها در آموزش وپرورش کشورمان خدمت کرده و بازنشستگی را تولدی دوباره برای خود می داند، وقتی از او می خواهم به قبل از بازنشستگی اش نگاه کند و از روزهای استخدام و کارش در آموزش وپروش بگوید، این طور برایم تعریف می