تحول در فرهنگ سیاسی و بازتاب آن بر فرآیند توسعه سیاسی ایران امروز

دکتر محمد محمودی کیا عضو هیأت علمی پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی در یادداشتی اختصاصی برای جماران نوشت: انتخابات پیش رو که امکان کنشگری و حضور نمایندگان کلان گفتمان های فعال در حیات سیاسی و اجتماعی را فراهم آورده، - چنانچه توسعه سیاسی را به معنای افزایش ظرفیت و کارایی نظام سیاسی در حل وفصل تضادهای منافع فردی و جمعی، ترکیب مردمی بودن، آزادی و تغییرات اساسی در یک جامعه بدانیم که آرمان هایی چون پیشرفت، صنعتی شدن، رفع فقر، رفع وابستگی، ایجاد تحول ساختاری در تمام بخش های جامعه و گذار از حالت نامطلوب زندگی گذشته به شرایط بهتر را دنبال می کند، آن هنگام به اهمیت استقرار توسعه سیاسی در یک جامعه نائل خواهیم آمد.

از سویی دیگر، توسعه سیاسی جز از طریق اصلاح تعاملات جامعه و دولت امکان پذیر نبوده و بدون توجه به پیشران های اجتماعی توسعه و به معنایی دیگر اجتماعی شدن اندیشه توسعه نمی توان انتظار توسعه یافتگی را از جامعه ای داشت.

براین اساس، توسعه سیاسی از یک پیوست عمیق و بسیار اساسی در فرهنگ سیاسی جامعه برخوردار است که پویایی های یک جامعه را توضیح می دهد.

از منظر تاریخی، پس از درهم تنیدگی قابل توجه حکمرانی با اهداف توسعه اقتصادی در دوره پسا جنگ، در اواسط دهه 1370 به ناگاه جامعه با شتاب فزاینده ای گام در مرحله توسعه سیاسی نهاد.