مقاومت نویسنده هندی مقابل رایانه/مطالبم را با دست خودم می نویسم

آنیتا دسای می گوید کاملاً در برابر رایانه مقاوم و به دیگران وابسته است و هنوز به دنیای نوشتن با دست تعلق دارد.

- آنیتا دسای می گوید کاملاً در برابر رایانه مقاوم و به دیگران وابسته است و هنوز به دنیای نوشتن با دست تعلق دارد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسکرول؛ خواندن داستان های آنیتا دسای نویسنده شناخته شده هندی، سال ها پس از انتشار، احساس عجیبی دارد.

آنها اغلب یادآور دوران و هندی هستند که دیگر وجود ندارد.

با این حال، داستان های وی بسیار خوانده شده و دوست داشتنی هستند زیرا از انسان، از دلتنگی، اشتیاق، پشیمانی و امید می گویند و از زمان فراتر می روند و نثر او با چشمانی شفاف به جهان، نمونه ای ماندگار از زیبایی نوشتن است.

دسای که سال 1937 در موسوری از مادری آلمانی و پدری بنگالی متولد شد، تاکنون 3 بار به فهرست نهایی جایزه بوکر راه یافته است: سال 1980 برای روشنایی پاکیزه روز ، سال 1984 برای در حبس و سال 1999 برای روزه، ضیافت .

وی در آخرین رمانش که با عنوان روزاریتا منتشر شده، در 94 صفحه به تحقیقی فلسفی درباره خود نیمه شناخته شده یک فرد می پردازد و به جایی می رسد که خیال و واقعیت در نزدیک یکدیگر جای می گیرند.

بونیتا دور از خانه اش در هند و برای یادگیری اسپانیایی، روی نیمکتی در ال جردین د سان میگل، مکزیک نشسته و در زیبایی سرسبز پارک غرق شده