عاشورا را هزار بار بین خواب دیدم!

شماری از اطرافیان امام از ایشان خواستند به سمت کوفه نرود؛ حال آن که او پیش از اینها می دانست در کربلا چه انتظارش را می کشد و بارها به خواب دیده بود مردی با پوست پیسه او را به شهادت می رساند.

- ، بخشی از سخنان امام در هنگام خروج از مدینه را خواندیم؛ از آنها که مقابل امام را گرفتند و از ایشان خواستند از سفر به عراق صرف نظر کنند؛ حال آنکه امام حقیقت گذشته و حال و آینده را خوب می دانست.

حالا در این گزارش نوبت به مصداق هایی از آن رسیده که حسین بن علی (ع) آگاه از مصیبت ها به سرزمین بلا پا گذاشت؛ مصداق هایی از جمله رویاهای امام حسین (ع) که از زمان خروج از مدینه شروع شده و در راه کربلا ادامه داشته و قبل از روز عاشورا به پایان رسیده است.

در هشتمین روز چله شعور مجله مهر این رویاهای صادقه را که در کتاب حکمت نامه امام حسین اثر مرحوم ری شهری نقل شده است، می خوانیم.

حبیبم، ای حسین امام هنگام خروج از مدینه خوابی دید که کتاب الفتوح آن را اینگونه نقل کرده است: امام حسین شبی از منزلش بیرون آمد و نزد قبر جدّش آمد و گفت: سلام بر تو ای پیامبر خدا… سپس امام حسین (ع) شروع به گریستن کرد.

هنگام سپیده صبح، سرش را بر قبر نهاد و ساعتی به خواب رفت.