«عشق به وطن» نقطه مشترک همه ماست

امروز مصادف با 15 تیر ماه در گرماگرم تابستان هرکسی با هر جناح و هر دیدگاهی برای سرافرازی این کشور پای صندوق رأی آمده و به سربلندی ایران رأی می دهد.

- دو نفری دارند صحبت می کنند، یکی شان می گوید دقت کردی آدمایی که رأی می دن همه شبیه به هم هستن؟ و من فکر می کنم ما جماعت، مایی که به اصطلاح با رأی دادن پای کار انقلاب ایستاده ایم همه شبیه به هم هستیم؟ و اگر شبیه هستیم از چه جنبه هایی این شباهت وجود دارد؟ ظاهر؟ اخلاق؟ شکل تفکر؟ چه چیزی باعث شده این حرف به میان بیاید؟ این بار که در حوزه انتخاباتی نشسته ام می خواهم دقیق تر توجه کنم و دقیق تر حرف بزنم تا ببینم آیا واقعا ما شبیه هم هستیم؟ جمهوری اسلامی حرم است، آن را با دستان خود می سازیم لباس پاکبان ها را به تن دارد، با همسر و فرزندش پای صندوق رأی آمده است، انگشت پسرش را به من نشان می دهد و می گوید او هم می خواهد رأی بدهد، می گوید: رأی من و امثال من آینده این کشور را می سازد، این کشور با انتخاب ما ساخته می شود و من می خواهم فرزندم در کشوری با کیفیت تر و بهتر از آنچه من داشته ام زندگی کند.

او می گوید: مگر جامعه بدون وجود کارگرها می تواند پیشرفت کند، اصلاً مگر می تواند برنامه ای را عملی کند؟ پس لازم است همان قدر که ما دلمان برای این کشور می تپد مسئولان هم به قشر کارگر توجه داشته باشد.