جسد را در خانه دفن می کنیم؛ مبادا در قبرستان گم شود!

قبرستان شهدای داخل مجتمع پر شده، مردم از ترس گم شدن پیکر عزیزان شان، آنها را در همان خانه هایی دفن می کنند که آنجا آواره شده اند، طوری که انگار اینها بخشی از روزگار و امنیت و امان شان هستند.

- خبرگزاری مهر ؛ گروه مجله _ اسما خواجه زاده: شاید هیچ وقت فکر نمی کردیم جایی در دنیا باشد که آدم ها آرزویشان این باشد که بتوانند مردگانشان را به خاک بسپارند و قبری باشد تا بتوانند کنارش بنشینند و داغشان را سبک کنند؛ اما جنگ کاری می کند که همین کار به ظاهر ساده به آرزو تبدیل شود.

این روایت آمنه حمید است.

از مرگ حرف می زند و از آرزویی که جنگ با خودش آورده است! * این قبرها حالا تسبیحی برای شب شده اند و زمین، وطنی جدید برای پیکرهای شهدا.

هنگام غروب، من بالاسر قبرستانی ایستاده ام که ده ها گور فقیرانه داخلش است.

صحنه ای غم انگیز است.

روی این گورها، سنگ مرمر نگذاشته اند و نام پیکرها و بدن های تکه تکه برخلاف معمول، با رنگ قرمز روی سنگ حک نشده است! بلکه سنگ قبرها، درِ یک یخچال شکسته یا تکه فلزی مستطیلی شکلی است که معمولاً در انبارها به عنوان قفسه برای نگهداری اشیا استفاده می شود.

حتی بعضی سنگ قبرها مقوایی است که اسم شهید و محل سکونت اصلی او را رویش نوشته اند و تو می توانی جغرافیای گوناگونی از محلات و مناطق غزه، مانند الشاطیء و الشغف و الزیتون را بب�