از بافت جاجیم انگشتی تا مهارت بافت سیاه چادر

زنان در خراسان جنوبی از قدیم در کنار فعالیت های دامداری و کشاورزی به تولید انواع صنایع دستی نیز اشتغال داشته اند و زنان روستایی، پیشرو در تولید محصولات صنایع دستی این استان هستند و سهم عمده ای از پیکره تولید صنایع دستی خراسان جنوبی و ایران را به خود اختصاص داده اند.

- جاجیم نوعی گلیم است که در اصطلاح بومی جَجُم (Jajom)اطلاق می گردد و ظاهراً لفظ ترکی است.

در واقع جاجیم گلیمی است که در آن از تارهای اضافی بهره می جویند و در پدید آوردن طرح و نقش از تار نیز همچون پود کمک می گیرند.

این بافته از پشم تابیده الوان است که عرض آن معمولاً حدود 20 تا 35 سانتیمتر است.

در قدیم در بیشتر روستاهای استان خراسان جنوبی بافت آن معمول بوده و برای تأمین مصارف مورد نیاز زندگی در بحث البسه و مایحتاج زمستانی کاربرد داشته است.

در روستای اوجان شیوه بافت جاجیم با دستگاه هایی شبیه دستگاه های پارچه بافی بوده و دارای کُلِ کار (محل قرارگیری بافنده و تجهیزات دار) و سایر اجزاء دارهای پارچه بافی است.

شیوه نقش اندازی آن با استفاده از گُله کردن چله و نحوه پدال زدن تعیین می گردد که این مورد عمومیت داشته اما در جاجیم انگشتی روستای اوجان، علاوه بر موارد مذکور، با کمک انگشتان دست و گرفتن متناوب تارها در رج های مختلف نسبت به ایجاد نقش های متنوع تر و مشکل تر اقدام می کند.