واقعا همه چیز ریشه در کودکی دارد؟

مادری را در نظر بگیرید که به طور معمول کودک خود را برای ساعات زیادی تنها می گذارد، با این کار امنیت کودک را به خطر می اندازد و احساس رها شدن را در کودک ایجاد می کند.

- سوءاستفاده به هرعمل غیر تصادفی گفته می شود که خطر قابل توجهی از آسیب جسمی یا عاطفی را در بردارد.

این اعمال وقایع بسیار تهدیدکننده ای هستند و اغلب کودکان آزار دیده را به این باور سوق می دهند که رفتار آنها به نوعی باعث تحریک یا آزار می شود.

این ایده می تواند باعث شود که آنها سرزنش و مسئولیت اعمال توهین آمیز بزرگسالان را درونی کنند.

آنها ممکن است فکر کنند که کودکان بد هستند، و اگر رفتار بهتری داشته باشند، با دقت بیشتری گوش کنند یا رفتار متفاوتی داشته باشند، آزار و اذیت متوقف می شود.

این ادراک از احساس گناه پیامدهای گسترده ای دارد، به طور بالقوه بر رشد، تشخیص احساسات، سازگاری اجتماعی-عاطفی و عملکرد یک سیستم استرس در بدن به نام محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنوکورتیکال(HPA)  تأثیر می گذارد.

پاسخ استرس نامنظم می تواند واکنش های شدیدتری به موقعیت های استرس زا ایجاد کند.

  نادیده گرفتن تجربیات کودک   ماهیت خاص و تأثیر یک تجربه نابجای دوران کودکی معمولاً در پروتکل های درمانی در نظر گرفته نمی شود.