جانش با روزنامه نویسی آمیخته بود/ یادداشت خواندنی سیروس علی نژاد

یک روزنامه نویس فطری بود.

از آنها که روزنامه نگار به دنیا می آیند و روزنامه نگاری در خون شان است.

مثل کسی بود که فطرتا شاعر یا نقاش یا داستان نویس است.

- از هیچ کس نمی توان شاعر ساخت یا نقاش یا داستان نویس.

می توان پرورشش داد اما اصل قضیه باید در جانش باشد و با او به دنیا آمده باشد     سیروس علی نژاد روزنامه نگار صاحب سبک به بهانه درگذشت خانم ناهید موسوی یادداشتی نوشته که هم ما و مخاطبان را با این روزنامه نگار فقید بیشتر آشنا می کند و هم مثل همیشه نثر روان آن جذب کننده است.

این یادداشت را کانال تلگرامی باشگاه روزنامه نگاران ایران منتشر کرده است:    اوایل سال 58، زمانی که ما مجله تهران مصور را در می آوردیم، یک روز صبح که در دفتر مجله نشسته بودم، خانمی زنگ زد و از پشت تلفن گزارش صحنه مجادله و زد و خوردی را داد که در آن روزها در سطح شهر زیاد دیده می شد.

موضوعش یادم نیست، اما به قدری صحنه را زنده و گویا توصیف کرد که انگار فیلمش را جلو چشم من نمایش می دهند.

گفتم: خانم شما چه کاره هستید؟ گفت: کاری نمی کنم، مشغول انقلابم، در سطح شهر می گردم و این جور صحنه ها را که می بینم، حرص می خورم.

گفتم: فردا صبح به دفتر مجله بیایید و شروع به کار کنید.

این خانم یا دخترخانم ناهید موسوی بود.