سروده افشین علا در وصف مادر شهید رییسی

«آن دست پر چروک»؛ سروده افشین علا در وصف مادر شهید رییسی.

- واکر به دست، پیرزنی خسته می رفت سوی تخت خود آهسته در آتش فراق پسر می سوخت می گفت با غریبه و وابسته: "آیا ز خاک پر زده فرزندم؟ آیا کبوترم ز قفس رسته؟" بیرون خانه منتظرش بودند مردم چه ناشناس چه برجسته هر دم برای تسلیت از هر سو می آمدند در صف پیوسته مثل کبوتران حرم پر زد مشهد به سوی آن زن وارسته هرچند او برای پذیرایی جایی نداشت درخور و شایسته حتی نداشت خانه ی دلبازی مشرف به صحن و گنبد و گلدسته اما شبیه بال ملائک بود آن دست پر چروک حنابسته