پسماند الکترونیکی در مشت مافیا

سرنوشت پسماندهای خطرناک الکترونیکی و الکتریکی در ایران، دفن شدن با زباله های شهری، انبار شدن در سازمان ها و سوختن در کوره های آجرپزی است.

-  معلوم نیست هر ایرانی هر سال چقدر زباله ی الکترونیکی و الکتریکی تولید می کند اما منابع رسمی و غیررسمی می گویند بازیافت همین میزان نامعلوم هم مبهم است.

  به گزارش زومیت، این نوع پسماند که با داشتن آلاینده های فلزی در گروه زباله های خطرناک جای می گیرد، یا در سازمان ها و اداره ها و انبارهای کوچک خانگی تلنبار شده یا همراه سایر زباله های شهری دور ریخته می شود و از مراکز دفن پسماند سر در می آورد.

  آنچه به مرحله بازیافت می رسد هم نامعلوم است؛ دولت نه می داند چه مقدار از ضایعات الکترونیکی به صورت قانونی در حال خرید و فروش است و نه توانسته بر کنترل بازیافت غیرمجاز نظارت کند و جلوی پسماندسوزی در کوره پزخانه ها را بگیرد.

موج بحران آلودگی های الکترونیکی که تا پیش از این بیشتر متوجه کشورهای صنعتی و پیشرفته دنیا بود، اکنون به کشورهای در حال توسعه رسیده است.

این سریع ترین جریان پسماند است و دیر یا زود نشانه های آن در ایران هم دیده خواهد شد.

تلویزیون های سوخته و رادیوهای قدیمی، تلفن های ازکارافتاده و شکسته و تجهیزات مودم و قطعات جانبی کامپیوتر؛ همه ی این ها مولد پسماند الکترونیکی اند.