با فردوسی «ما» شدیم و با شاهنامه «ما» می مانیم

همین دو سه روز قبل از قول «لورنس وانگ» رهبر جدید سنگاپور نوشتیم  که گفته است: «مأموریت من این است که اعجاز هویت جمعی را ادامه دهم.

» فردوسی هزار سال قبل مانع زوال هویت جمعی ایرانیان شد.

- به بهانه 25 اردیبهشت روز بزرگ داشتِ فرزانه توس و با نگاهی فراتر از زبان با فردوسی ما شدیم و با شاهنامه ما می مانیم همین دو سه روز قبل از قول لورنس وانگ رهبر جدید سنگاپور نوشتیم  که گفته است: مأموریت من این است که اعجاز هویت جمعی را ادامه دهم.

فردوسی هزار سال قبل مانع زوال هویت جمعی ایرانیان شد.

با یادآوری تاریخ ایران باستان حافظه جمعی را تحریک کرد و خون در رگ این پیکره دوید و البته آن خون همین زبان فارسی است.

خونی که نگذاشت دچار دِمانس و خِرَدسودگی شویم    عصر ایران؛ مهرداد خدیر- نام گذاری 25 اردیبهشت به عتوان روز بزرگ داشتِ حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی و پاس داشتِ زبان فارسی نشان می دهد مهم ترین وجه و ویژگی همان گزاره مشهور است و این که فردوسی زبان فارسی را زنده کرد و اگر او نبود ما نیز چون مصریان در پی ورود اسلام،به زبان عربی سخن می گفتیم و فارسی را فرومی گذاشتیم.

   در این گزاره اگرچه واقعیتی نهفته و قیاس نوع مواجهه دو تمدن ایران و مصر با اسلام و زبان عربی گواه آن است اما چند واقعیت بزرگ تر به عمد یا به سهو نادیده انگاشته شده است:    نخست این که