وجدان بیدار در جامعه بیمار

جنبش دانشجویی در هر جامعه ای، نشانه ای از وجود یک درد درمان نشده و مزمن در نهادهای متعارف آن است.

مثل تب که علامت عفونت است.

هرگاه ساختار قدرت مانع از تغییرات ضروری می شود، - به گزارش تابناک به نقل از روزنامه هم میهن، لذا دانشجویان به علل گوناگون وارد عرصه می شوند تا وضعیت را اصلاح کنند، چون آنان خارج از ساخت رسمی و نهادهای مستقر هستند و منافع خاص هم ندارند و تعلق خاطر آنان به حقیقت بیش از دیگران است.

بر این اساس، جنبش های دانشجویی در یک کلام وجدان بیدار جامعه ای هستند که وجدان نهادهای رسمی آن به خواب رفته است.

به همین علت است که پس از جوش وخروش کافی و هنگامی که دیگران را هم بیدار، و دستاورد ملموسی برای جامعه کسب کردند؛ به انجام وظیفه اصلی خود که تحصیل و پژوهش است، می پردازند.

این مهمترین کارویژه جنبش دانشجویی است که جامعه را با تحولات ضروری آن همسو کنند.

چنین وضعیتی در جهان مسبوق به سابقه است.

پیشتر در جریان جنبش دانشجویی 1968 فرانسه و نیز اعتراضات در آمریکا علیه جنگ ویتنام در همان سال که آن نبرد فرسایشی را در مسیر حل قرار داد، نمونه های برجسته این پدیده هستند.

امروز نیز جامعه آمریکا از حیث سیاسی دچار رخوت و جمود غیرقابل باوری شده است.