فیلم « مصلحت»؛ برداشتی «لاکاتوش»ی از مفهوم مصلحت

بر این باور است که هر نظریه یا اعتقادی دارای یک هسته سخت همراه با یک کمربند دفاعی است.

هسته سخت آن را می توان گوهر دست نزدنی یک نظریه نیز نام نهاد.

-     عصر ایران؛ مهدی مالمیر-  واژه مصلحت از آن دست واژه هاست که در پی انقلاب  57سرِ زبان ها افتاد (اگرچه ناصرالدین شاه قاجار هم مصلحت خانه تاسیس کرده بود اما در عمل به جایی نرسید).

تا پیش از آن این مفهوم بیشتر در کتاب ها، رساله ها و پژوهش های فقهی علمای سنی و شیعه به کار می رفت و بیشتر عبارتی فنی به حساب می آمد و از جنبهٔ افواهی و عمومی برخوردار نبود.

    امروز اما اگر چرخی در دنیای اینترنت بزنیم و واژه مصلحت را در نوار معروف گوگل جستجو کنیم، انواع و اقسام پایان نامه ها، مقاله ها و یادداشت های کوتاه و بلند با مضمون مصلحت در برابر چشمان مان آشکار می شود.

اگر حوصله و دل و دِماغ بیشتری به خرج دهیم، تبار واژه مصلحت را می شود تا یونان باستان واندیشه های افلاطون و ارسطو هم رد گیری کرد.

   با این همه اما می توان بر یک معنی عام از واژه مصلحت توافق داشت: دفع ضرر و جلب منفعت.

این دفع ضرر و جلب منفعت را البته نباید به هیچ وجه امری شخصی و مربوط به افراد حقیقی دانست.

       این واژه فقط در پیوند با دولت معنا پیدا می کند و از حوزهٔ روابط شخصی به دور است.