برای استادِ استادپروری که واژه استاد در شأنش نیست!

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - محمدحسینی باغسنگانی (روزنامه نگار و نویسنده) صبای استاد پرور با همفکری آقای علی تجویدی و مهندس همایون خرم فهرستی تهیه کردیم از تمام کسانی که درباره استاد ابوالحسن صبا حرفی برای گفتن دارند.

تعداد نام ها به 60 تن رسید.

من با خدیجه خانم صبا تنها خواهر در قید حیات استاد صبا مفصل گفتگو کرده بودم که با وجود 94 سال سن همچنان حافظه شگفتی داشت و ایشان هم نام های مهمی به این فهرست افزودند.

یکی از این نام ها نام دوست دیرینه صبا بود؛ سرهنگ محمود ساعت ساز.

به منزل صبا می رفتم هر هفته و ساعت ها با همسر استاد صبا خانم منتخب صبا از صبا و زندگی اش حرف می زدیم.

فهرست ما به 80 نام ارزنده رسیده بود.

در میان این نام ها، نام آقای حسن کسایی بود که به هیچ عنوان امکانی برای گفتگو وجود نداشت.

هر بار به منزل استاد کسایی در اصفهان تلفن می کردم، پاسخ همان بود که اول داده بودند.

حال و روز خوبی نداشتند و شرایط گفتگو مهیا نمی شد.

پادرمیانی ها شد و باز هم گفتگو نمی کردند تا دقیقا روز 29 آذر سال 1379، مصادف با سالروز درگذشت استاد صبا.

ساعت 9 شب تلفن منزل من زنگ خورد.

تلفن را جواب دادم.

صدای استاد حسن کسایی را که شنیدم به احترام ایشان از روی صندلی بلند شدم و فرمودند که من بعد از این همه پیگیری مجدانه شما واقعا مشتاق شدم شما را ببینم.