پدیده «خودی» و «غیرخودی» در ورزشگاه آزادی؟

باید جواب قانع کننده ای پیدا شود که چرا در ایران تعدادی از خانواده ها می توانند بدون دغدغه و محدودیت در ورزشگاه آزادی کنار یکدیگر بنشینند؛ ولی عده ای دیگر آن هم در شرایط حداقلی، - باید در بدترین جایگاه ممکن استقرار پیدا کنند؟ آیا این موضوع ترویج پدیده نگران کننده خودی و غیرخودی نخواهد بود؟ همان پدیده خطرناکی که تفکرات نزدیک به چنین جریانی را بر آن می دارد تا در تلویزیون از این بگوید که هرکس ناراضی است، جمع کند و برود .

روزنامه شرق نوشت: سه شنبه، هفتم فروردین 1403، ورزشگاه آزادی روز خاصی را سپری کرد.

در این روز اجتماع چند ده هزارنفری تحت پویش محفل قرآنی امام حسنی ها هم زمان با سالروز ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع) خودشان را به ورزشگاه آزادی رساندند تا در کنار چنین مراسمی حمایتی هم از مردم فلسطین با حضور چند میهمان ویژه از جبهه مقاومت به عمل بیاورند.

استقبال از این مراسم به قدری بود که رسانه ها پوشش خوبی از آن ترتیب دهند و تصاویر و ویدئو های مختلفی از آن مخابره کنند.

مراسمی درخور که برای تکریم امامان شیعه برگزار و با استقبال خوبی هم مواجه شد.

در اینکه برگزاری چنین مراسمی می تواند کمک شایسته ای به برقراری ارتباط بیشتر جوانان با شعائر مذهبی کند، تردیدی نیست و حتی قبلا هم یکی، دو مورد مشابه تجربه شده است.