«سین اصفهان» به روایت مرد قصه های چهارباغ

«کتاب آذر» که به قلم مرد قصه های چهارباغ، میدان نقش جهان و دردانه های گمنام اصفهان است از زندگی ساده یک خانواده 4نفره می گوید.

یکی از خواندنی ترین قسمت های «سین اصفهان» همان فصلی است که قرار است سفره نوروز را در خانه شان پهن کنند.

- ایسنا/اصفهان کتاب آذر که به قلم مرد قصه های چهارباغ، میدان نقش جهان و دردانه های گمنام اصفهان است از زندگی ساده یک خانواده 4نفره می گوید.

یکی از خواندنی ترین قسمت های سین اصفهان همان فصلی است که قرار است سفره نوروز را در خانه شان پهن کنند.

آذر روی میز، رومیزی عید را پهن می کند و ظرف های بلوری کوچک را روی آن می چیند.

یکی برای سیب، یکی برای سنجد، یکی برای سماق، یکی برای سمنو.

سیر تازه ای با ساقه ی بلند سبز خریده ام.

آن را برعکس توی گلدان باریک شیشه ای قرمز می گذارد.

می پرسد: حالا چی کم داریم؟ سبزه نداریم.

سنبل نداریم.

ماهی نداریم.

روی میز هنوز قرآن نیست.

آینه نداریم و تخم مرغ های رنگی.

توی خیابان هنوز گلفروشی ها بازند؛ پر از گلدان های شب بو.

آنچه گذشت فصل بهاری، رنگین و خاطره انگیزی است که قرن هاست مردم ایران را دور یک سفره جمع می کند.

هفت سین و یک آینه کوچک و چند تخم مرغ رنگی و کمی شیرینی و آجیل چه رازورمزی در آن ها پنهان است که توانسته اند در پی فرازوفرود و درازنای روزگاران دل های ما ایرانیان را یکی کنند؟ ه