رمزگشایی از پرونده قاتلان داریوش مهرجویی و همسرش / چرا قتل را انکار کردند؟

«من از خانه همسایه آقا سرقت کرده بودم و به همین دلیل آقا مرا از شهرک بیرون کرد.

در سه ماهی که در خانه مرحوم مهرجویی کار می کردم، - آقای مهرجویی لباس مرتبی به تن داشت و پشت میزناهارخوری بود، اما غذا نمی خورد.

اگر اشتباه نکنم خانم روی مبل جلوی تلویزیون نشسته بود.

در ورودی باز بود و وارد شدیم.

خانم با دیدن ما ترسید و داد زد.

بعد هم به سمت اتاق رفت.

من و داوود به دنبالش رفتیم که چاقو از دستم افتاد.

او پشت در اتاق بود و سعی می کرد مانع ورودمان شود که در را هل داده و وارد شدیم.

پرسیدیم طلا ها کجاست که خانم جواب داد تازه از سفر آمدیم و خانه مادرم است.

خود خانم النگو ها و دستبند را از دستش بیرون آورد و به ما داد.

من دستانش را بستم و داوود دهانش را بست.

یک پابند هم داشت که گم کردم.

یکدفعه کریم وارد اتاق شد.

دو تا چاقو دستش بود که یکی خونی بود.

آن را به من داد و گفت خانم را بکش.

ترسیده بودم، اما تهدیدم کرد اگر این کار را نکنم، مرا می کشد.

  می دانستم این کار را می کند.

چاقو را گرفتم و داوود سر خانم را از پشت گرفت.

دو ضربه به گردنش زدم که کمی خون آمد و روی لباس ریخت.

عقب عقب آمدم و چاقو از دستم افتاد.

کریم عصبانی بود و چاقو را برداشت و به سمت خانم رفت.

انگار خانم قصد داشت چیزی به ما بگوید، اما دهانش بسته بود.